Waterfall

เหตุเกิดจากการจองโรงแรมไว้ที่เขื่อนศรีนครินทร์ ทำให้ต้องคิดว่าจะหาที่เที่ยวอะไรดีก่อนที่จะเข้าที่พัก ด้วยความที่ตอนนี้ฝนตกเยอะ เลยคิดขึ้นมาเองว่าไปเที่ยวน้ำตกดีกว่า เพราะไม่เคยไปเที่ยวน้ำตกตอนฝนตกเลย ประกอบกับทุกทีที่ไปน้ำตกก็ได้แค่ด้อมๆมองๆ มีน้ำบ้างไม่มีน้ำบ้าง แถมก็เป็นน้ำตกแบบชั้นเดียว ไปถึงก็มีคนเยอะแยะรวมตัวกันอยู่บริเวณเดียวกัน ทำให้ไม่น่าเล่นซะเลย

เพราะฉะนั้นการมาเล่นน้ำตกที่น้ำตกเอราวัณ ถือว่าเป็นการมาเล่นน้ำตกครั้งแรกในชีวิต พอไปมาแล้วต้องบอกเลยว่าคิดไม่ผิดที่เลือกมาที่น้ำตกเอราวัณ จริงๆจะคิดว่าเลือกมาที่นี่ก็คงไม่ถูกนัก เพราะจริงๆคือตั้งใจว่าจะไปน้ำตกห้วยแม่ขมิ้น เพราะจากที่อ่านรีวิวมาน้ำตกนั้นจะคนน้อยกว่าเยอะ ปรากฎไม่รู้ว่าคุยกันกับแฟนยังไง สุดท้ายเค้าก็ดันตั้ง Google Maps มาที่นี่ พอมาถึงจะกลับตัวก็ไม่ทันล่ะ เพราะมาถึงก็เกือบบ่ายสองแล้ว น้ำตกห้วยแม่ขมิ้นที่อยู่ห่างออกไปอีกหลายสิบโลก็คงจะไปไม่ทัน

พอมาถึงทางเข้า บอกเลยตอนแรกไม่อยากเข้า เพราะดูจากจำนวนรถที่จอดแล้ว คิดสภาพในหัวไว้เลยว่าต้องวุ่นวายแน่นอน ซึ่งพอเดินเข้าไปก็ต้องบอกว่าสภาพเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก่อนถึงน้ำตกทางอุทยานฯเค้าจะมีรถกอล์ฟให้เราซื้อตั๋วนั่งเข้าไปเพื่อที่จะไม่ต้องเดิน พอถึงตรงน้ำตกชั้นแรก นี่คือความวุ่นวายของจริง คนเต็มไปหมด ลูกเด็กเล็กแดง แกงค์กินเหล้า จกส้มตำอยู่ล้อมรอบเต็มไปหมด พอเห็นก็คิดในใจแล้วว่าคงไม่เล่นน้ำตกมาเดินดูเฉยๆ

แต่ด้วยที่นี่ยังมีความท้าทายให้ลองพิชิตอยู่บ้าง กับน้ำตกเจ็ดชั้นและระยะทางประมาณ 1.5 กม. จึงตัดสินใจว่าจะเดินขึ้นไปจนสุด ทางเดินถือว่าใส่รองเท้าแตะเดินได้ชิวๆ จะมีไม่ชิวอยู่บ้างก็ตอนที่เจอดินโคลน พอโคลนเลอะรองเท้าเมื่อไหร่ ก็จะลื่นเมื่อนั้น โชคดีที่ครั้งนี้ไม่ได้ลื่นล้มใดๆ เดินไปผ่านแค่น้ำตกช่วงแรกสุด ก็ต้องฝันสลาย ข้าวเหนียวหมูย่างที่ซื้อมากะว่าจะได้กินตอนไปถึงชั้นเจ็ด ก็ต้องถูกฝาก เพราะทางอุทยานไม่อนุญาตให้เอาขึ้นไป

เดินขึ้นไปเรื่อยๆบรรยากาศก็ค่อนข้างชิว พอถึงแต่ละชั้นมองดูก็เห็นว่าน้ำใสมาก จำนวนคนก็ค่อยๆลดลงตามความสูงของแต่ละชั้น จนพอมาถึงชั้นห้า ไม่มีคนเลย และอาจะเป็นเพราะมาช่วงบ่ายแก่แล้วทำให้คนเริ่มกลับลงไปแล้วบ้าง เราเริ่มหยุดและลองไปสัมผัสสายน้ำ น้ำเย็นและใสมาก จนพอถึงชั้นเจ็ด เราเลยตัดสินใจนอนเล่นน้ำอยู่ที่โขดหินเลย น้ำไหลแรง ใส เย็น ไหลผ่านตัวไป รู้สึกสบายตัวมาก สดชื่น แถมไม่ค่อยมีคน ชอบมากๆเลย แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่กล้าลงไปในบ่อน้ำ เพราะในบ่อจะมีปลา แค่เอาเท้าลงไปก็ถูกตอดแล้ว กลัวมากเลยไม่กล้าลงไปแช่ทั้งตัว

สรุปว่าเป็นการมาเล่นน้ำตกที่ชอบมาก ได้เดินผ่านป่า มาเจอความสดชื่นของสายน้ำ พอกลับลงมาก็มากินข้าวเหนียวหมูปิ้งที่ฝากไว้เป็นอันจบทริปเรียบร้อย ทริปนี้ไม่ได้ถ่ายรูปมาเยอะเลยมีรูปอยู่เท่าที่เห็นล่ะ

NooChan Written by:

Journey diary for a forgetful person, like myself!!

Comments are closed.